یک آدمی رو تصور کنید که وقتی ازش تعریف میشه هیچ عکس العمل خاصی از خودش نشون نمیده. نهایت لبخند بزنه وقتی ازش انتقاد میشه بازم هیچ عکس العملی نشون نمیده و تشکر میکنه . اغلب خستس و حوصله ی هیچ کس رو نداره . برای فراموش کردن مشکلات خودش به مشکلات بقیه گوش میده. در بیان کردن احساسات خیلی ضعیف برخورد میکنه . اغلب کم میاره در جواب بعضی سوالات توی موقعیت های مختلف دقیقاً چی باید بگه ! خیلی ساکته . جدیداً داره بد قول میشه البته سعی میکنه با بد قولیش به بقیه اسیب نزنه. سخت میخنده بنظرم اگر اعتراضای بقیه نباشه اصلاً نمیخنده. البته لبخند میزنه .
چیکار میشه کرد تا حالش مثل قبل بشه ؟ بنظرتون امیدی به خوب شدنش هست؟
درباره این سایت